The myth of internal devaluation and of competitiveness after Grexit (also in Greek)

Perhaps, I am seeing things the wrong way, but here is my thought:

Following the 5th review of the IMF and Athanasoglou (2011, Chart4, p.11)  on "The role of product variety and quality and of domestic supply in foreign trade" it is more than obvious that Greek firms are the largest importers. That is to say, Greece imports, heavily, factors of production other than labor.

So, if Greece's non-labor production factors come from abroad, their prices are, also, set abroad... Therefore, the Greek firms may find it rather difficult to reduce their costs - no matter how labor cost might (?) be reduced - since the non-labor costs are set abroad. With firms finding difficult to reduce their costs, they will, subsequently, find it difficult to reduce their prices. This is a reason why prices did not deflate as wages did, so far, and why the the trade balance ameliorated mostly by the reduction of imports following the contraction of income and economic activity.

Most likely, the overall mix, following the Greexit and the devaluation of the New Drachma, will be the following: reduced household income, higher prices and limited gains for competitiveness. 

Ο μύθος της εσωτερικής υποτίμησης και της ανταγωνιστικότητας μετά το Grexit:

Ίσως, βλέπω κάτι με λάθος τρόπο, αλλά αυτή είναι η σκέψη μου:

Σύμφωνα με την 5η Έκθεση του ΔΝΤ και του Αθανάσογλου (2011, Chart4, σ.11) με θέμα "Ο ρόλος της ποικιλίας των προϊόντων και της ποιότητας και της εγχώριας προσφοράς στο εξωτερικό εμπόριο" είναι περισσότερο από προφανές ότι οι ελληνικές επιχειρήσεις είναι οι κυριότεροι εισαγωγείς. Δηλαδή, η Ελλάδα εισάγει, σε μεγάλο βαθμό, συντελεστές παραγωγής πλην εργασίας.

Έτσι, αν οι παραγωγικοί συντελεστές (πλην της εργασίας) στην Ελλάδα προέρχονται από το εξωτερικό, οι τιμές τους, επίσης, καθορίζονται στο εξωτερικό... Ως εκ τούτου, οι ελληνικές επιχειρήσεις θα δυσκολευτούν να μειώσουν το κόστος τους - παρά το πόσο θα μπορούσε (;) να μειωθεί το κόστος εργασίας - δεδομένου ότι η το μη μισθολογικό κόστος καθορίζεται στο εξωτερικό. Με τις επιχειρήσεις να δυσκολεύονται να μειώσουν το κόστος τους, θα δυσκολεύονται να μειώσουν και τις τιμές τους. Αυτός είναι και ένας λόγος για τον οποίο οι τιμές δεν ακολούθησαν την κατακρήμνιση των μισθών, και γιατί το εμπορικό ισοζύγιο βελτιώθηκε κυρίως από τη μείωση των εισαγωγών μετά την υποχώρηση του εισοδήματος και της οικονομικής δραστηριότητας.


Το πιο πιθανό, λοιπόν, είναι ότι το συνολικό μείγμα, μετά το Greexit και την υποτίμηση της Νέας Δραχμής, θα είναι το ακόλουθο: μειωμένο εισόδημα των νοικοκυριών, υψηλότερες τιμές και περιορισμένα κέρδη σε ανταγωνιστικότητα.